เสน่หานาคี : บทที่ 1 นักแสดงนำหญิง

นิยายเปิดเช่าและขาย

เรื่อง เสน่หานาคี

“นักแสดงนำหญิงประจำปีนี้ได้แก่...คุณอุ้ม อุรัสยา จากเรื่อง ในหทัยนิรันดร์!”

!!!เสียงปรบมือดังเกรียวกราว พร้อมกับเสียงแสดงความยินดีระหว่างที่หญิงสาวเดินผ่านขึ้นมาบนเวที

อุ้ม อุรัสยา นักแสดงสาวผู้กำลังโด่งดังในวงการละครก้าวขึ้นเวทีด้วยท่วงท่างามสง่า ทุกสายตาต่างตรึงอยู่ที่ร่างสูงหุ่นระหงผมยาวตรงสวมชุดเดรสเกาะอกสีเขียวมรกตทิ้งปลายยาวพลิ้วไหวเมื่อเธอก้าวเดิน ทรงผมเปิดเผยวงหน้าเรียว นวลแก้มอิ่มเอิบ จมูกโด่ง ดวงตาสีดำกลมโตขนตายาวเรียงเป็นแพถูกดัดให้งอนงามรับกับคิ้วดำเรียว ริมฝีปากอิ่มสวยคล้ายจะแย้มยิ้มให้กับคนรอบข้างตลอดเวลา เมื่อร่างงามขึ้นมาหยุดยืนอยู่กลางเวที พิธีกรชายหญิงที่ประกาศชื่อเธอได้กล่าวเรียนเชิญผู้มอบรางวัลกิตติมศักดิ์ ให้มอบถ้วยรางวัลสำหรับนักแสดงนำหญิงประจำปีพร้อมกับช่อดอกไม้

“เป็นเต็งหนึ่งที่ไม่พลาดรางวัลจริง ๆ สำหรับคุณอุ้ม อุรัสยานะครับ ขอเชิญคุณอุ้ม กล่าวอะไรกับรางวัลที่ได้สักนิดครับ” รอยยิ้มระบายบนใบหน้าพิธีกรทั้งสองคนขณะเอ่ยเชิญ

“ขอบคุณค่ะ” อุรัสยาเยื้องกายมายืนตรงจุดที่ผู้ได้รับรางวัลคนอื่น ๆ ก่อนหน้านั้นได้ยืนก่อนแล้ว ร่างสูงระหงสูดหายใจเข้าลึกเพื่อเรียกกำลังใจ และพยายามเรียบเรียงถ้อยคำเพื่อบอกต่อทุกคนที่ทำให้เธอได้รับรางวัลอันทรงเกียรติ

“เดิมที อุ้มคิดฝันเพียงแค่ได้เป็นนางรำในโรงละคร ไม่คิดฝันว่าการเดินทางของอุ้ม จะมาได้ไกลถึงดวงดาว แต่ที่อุ้มก้าวมาถึงจุดนี้ได้ก็เพราะอุ้มได้รับไมตรีอันทรงคุณค่าของทุกคนค่ะ อุ้มขอขอบคุณทุกคนนะคะที่ทำให้อุ้มมีวันนี้ค่ะ”

หญิงสาวชูถ้วยเกียรติยศขึ้น ต้อนรับเสียงปรบมือดังเซ็งแซ่แข่งกับเสียงกรี๊ดของเหล่าบรรดาแฟนคลับ ก่อนล่นถ้วยรางวัลเกียรติยศมาแนบอก จากนั้นก้าวลงจากเวทีโดยมีเสียงปรบมือดังเกรียวกราวตามมาไม่ขาดสาย เป็นเรื่องที่น่าปลื้มใจเสียเหลือเกิน

“ฉันทำสำเร็จแล้วกระติ๊บ” ร่างสูงระหงเดินพ้นบันไดมาได้ก็โผเข้าสู่อ้อมกอดของเพื่อนสาว ที่เป็นทั้งเพื่อนสนิทและผู้จัดการส่วนตัวของเธอ

กระติ๊บ หรือปานเลขา หญิงสาวร่างโปร่งบางความสูงไล่เลี่ยกัน ใบหน้ารูปไข่ล้อมกรอบด้วยผมหน้าม้าสีน้ำตาลประกายแดงยาวประบ่า ดวงตาเรียวรับกับคิ้วดำเรียวเล็ก จมูกเป็นสันตรง  ผิวขาวเกลี้ยงเกลา ใบหน้าที่ไม่ได้แต่งแต้มสีสันมีเพียงลิปสติกสีส้มเคลือบเงาบางบนริมฝีปากรูปกระจับ 

ปานเลขาดันร่างเพื่อนสาวห่างนิดเพื่อดูถ้วยรางวัลเกียรติยศ จากคะแนนนิยมที่ต่างเทใจมาให้เพื่อนของเธอนั้นเป็นที่คาดการณ์กันมาแล้ว แม้ไม่ถึงกับปักใจว่าจะได้ครอบครอง ทว่าในค่ำคืนนี้อุรัสยา สเวนซัน ก็ได้พิสูจน์ให้เห็นว่าเป็นดาวจรัสแสงจริง ๆ

“ดีใจด้วยนะอุ้ม ”

“ขอบใจจ้ะกระติ๊บ” อุรัสยากล่าวและยิ้มตอบรับ ชั่วขณะดวงตาสวยเป็นประกายหม่นลง ปานเลขาเพื่อนสาวผู้อยู่ดูแลกันและกันและเข้าอกเข้าใจกันมานาน เดาได้ไม่ยากว่าทางฝ่ายดาราสาวกำลังเศร้าใจกับเรื่องใด

“อยากให้คุณป้าอัญญากับคุณมาร์ตินมางานนี้ด้วยใช่ม้า?” ปานเลขายังจดจำแววตาชื่นชมของบิดาและมารดาของอุรัสยาได้ดี อุรัสยามักได้รับเลือกให้เป็นนักแสดงละครเวทีมาตั้งแต่เด็ก อัญญาและมาร์ตินจึงส่งเสริมการแสดงให้กับลูกสาวมาโดยตลอด จนกระทั่งอุรัสยาเริ่มออกงานตามสื่อต่าง ๆ และมาเป็นดาราดาวรุ่งอยู่ที่เมืองไทยสามปี แต่ในค่ำคืนนี้ ค่ำคืนที่ดวงดาวอุรัสยาสว่างไสวมาร์ตินก็ไม่ได้อยู่บนโลกใบนี้แล้ว ส่วนอัญญาได้ขอลูกสาวเดินทางไปบำเพ็ญศีลยังสถานปฏิบัติธรรมที่ไหนสักแห่งอย่างไม่มีกำหนดกลับ

“ใช่ มาร์ตินและคุณแม่ส่งเสริมเรื่องการแสดงให้กับฉันตลอด แต่พอฉันได้มาไกลจนถึงจุดนี้ ท่านทั้งสองกลับไม่ได้เห็น” น้ำเสียงสลดกับสีหน้าเศร้า ๆ พลอยให้เพื่อนผู้อยู่เคียงข้างกันเสมอสะเทือนใจไปด้วย แต่ไม่กล้าแสดงออกเพราะไม่อยากไปเพิ่มความเศร้าให้เพื่อนอีก

“ท่านทั้งสองไม่อยู่ตรงนี้ก็จริง แต่เธออย่าลืมตอนนี้เธอได้คว้าความสำเร็จมาให้ท่านได้ชื่นใจแล้ว” คำพูดของปานเลขาทำให้สีหน้าคนฟังดีขึ้น

“ขอบใจมากนะกระติ๊บ ฉันนี่แย่จริง ๆ ทำตัวขี้แยให้เธอต้องปลอบอยู่เรื่อย” นิ้วเรียวยกขึ้นกรีดน้ำตาที่ปริ่มขอบตาขึ้นมาให้เห็น

“ไม่เป็นไรหรอก แต่อุ้ม ฉันอยากเตือนเธอ ตอนนี้เธอเป็นดารา เป็นคนของประชาชน ยังมีอีกหลายเรื่องที่เธอต้องเผชิญ ฉันจึงอยากให้เธอเข้มแข็งมากกว่านี้”

“กระติ๊บพูดเหมือนฉันจะมีเรื่องอะไรสักอย่างที่ต้องเผชิญเร็ว ๆ นี้อย่างนั้นแหละ” อุรัสยามองพินิจ พลางสังเกตเห็นแววกังวลในดวงตาของเพื่อน

“มี แต่ไว้คุยกัน กลับไปนั่งประจำที่ก่อน พิธีกรกำลังประกาศนักแสดงนำฝ่ายชายแล้ว” ปานเลขาพูดตัดบท เพราะมองเห็นว่าจอภาพซึ่งทยอยฉายบทบาทนักแสดงนำชายที่เข้าชิงจบลง

สองสาวเพื่อนซี้เดินผ่านเหล่านักแสดงคนอื่น ๆ ทีมงานเบื้องหลังการสร้างงานละคร อีกทั้งเหล่าแฟน ๆ ที่ได้เข้ามานั่งชมการประกาศรางวัล แต่ถูกกันให้อยู่ในอีกส่วนหนึ่งของพื้นที่ที่จัดไว้เฉพาะบุคคลทั่วไป ผู้จัดการสาวเดินตามหลังขณะที่ดาราสาวพยักหน้าพร้อมกับโบกมือขอบคุณบรรดากองเชียร์ ไม่นานทั้งสองก็มาถึงที่นั่งประจำ

“นักแสดงนำชายยอดเยี่ยมในปีนี้ได้แก่...คุณธัช ชัชพิมุข จากเรื่อง..สัมผัสรักที่กลางใจ! ละครเรื่องนี้นับว่าเป็นละครเด่นแห่งปีเพราะเรียกทั้งเร็ตติ้งและน้ำตาจากคนดูได้ท่วมจอ” พิธีกรชายพูด สลับกับพิธีกรสาวกล่าวเชิญผู้ที่จะขึ้นมามอบรางวัลระหว่างที่รอนักแสดงชายที่จะขึ้นมารับ

“อ้าว คุณธัชมาถึงแล้วนะคะ ขอเรียนเชิญคุณธัชรับรางวัลและกล่าวอะไรกับบรรดาแฟน ๆ สักนิดค่ะ” เมื่อสิ้นเสียงพิธีกรสาว ธัช ชัชพิมุข ก็ก้าวไปยืนยังจุดที่นักแสดงนำสาวคนล่าสุดเพิ่งก้าวออกไป พร้อมกล่าว

“ก่อนอื่น ผมขอขอบคุณทีมงานทุกคนที่เหน็ดเหนื่อยกับการทำงานมาด้วยกันครับ และผมหวังเป็นอย่างยิ่งว่ารางวัลที่ผมได้มานี้จะเป็นรางวัลที่แสดงถึงประสิทธิ์ภาพในการทำงานของทุกคน เพราะผมจะไม่มีวันนี้เลยถ้าไม่มีทีมงานที่ดีและพวกเราจะไม่มีวันนี้เลยถ้าไม่มีแฟนละครที่น่ารักอย่างคุณทุกคนครับ ขอบคุณครับ”

ธัช ชัชพิมุข ชายหนุ่มสูงโปร่ง ผิวขาว หน้าตาหล่อเหลา คิ้วดกนัยน์ตาดำคม มีวาทะในการพูดคุยจนเป็นที่เอ็นดูของเหล่าบรรดาทีมงานที่ได้ร่วมงานกับเขา จึงไม่แปลกใจถ้าเรื่องใดมีธัช ชัชพิมุข เรื่องนั้นทีมงานจะเต็มไปด้วยสีหน้ายิ้มแย้มสบายใจ เพราะแม้เขาจะเป็นดาราหนุ่มมาแรงมีผลงานการแสดงที่เรียกเร็ตติ้งคนดูได้ทุกเรื่อง แต่ธัช ชัชพิมุขก็ไม่ถือตัว ยังเป็นคนมีวินัย ตรงเวลา และนอบน้อมกับผู้อื่นเสมอ

อุรัสยาโบกมือให้กับดาราหนุ่มขณะที่เขาเดินผ่านไปโดยทิ้งรอยยิ้มให้ก่อนกลับไปนั่งที่ประจำ เสียงผู้จัดการสาวกระซิบปรามให้อุรัสยาล่นมือลง

“เอามือลงเลยยัยอุ้ม เดี๋ยวตกเป็นข่าวอีกหรอก แค่เรื่องนายตำรวจนั่นยังไม่เข็ดหรือไง” ข่าวเรื่องคู่รักดาราล้วนเป็นดาบสองคมที่มีทั้งผู้สนับสนุนและผู้ที่คอยสร้างข่าวโจมตี ซึ่งทั้งสองอย่างล้วนก่อเกิดรายได้ให้กับผู้ที่ขึ้นชื่อว่าเหยี่ยวข่าว เฉกเช่นแสงแฟชตจากกล้องจับภาพที่ดาราสาวโบกมือให้ดาราหนุ่มวูบวาบจนปานเลขาแทบกะพริบตาตามไม่ทัน ผู้จัดการสาวรู้ว่าพวกสื่อมวลชนกำลังจะเล่นข่าวอะไรกันและนั่นทำให้เธอนึกกังวล ถึงแม้ว่าเธอจะเป็นผู้จัดการให้ทั้งอุรัสยาและชัชพิมุข แต่เธอก็เลือกที่จะห่วงเพื่อนสาวมากกว่า

“กระติ๊บ มันเป็นงานปกติของพี่ ๆ นักข่าวนะ เรื่องผู้กองภาวินฉันก็แถลงข่าวไปแล้วว่าเป็นเพื่อนกันตั้งแต่ตอนเขาไปดูงานที่สวีเดน ส่วนธัชก็เป็นเพื่อนนักแสดงของเรา เล่นละครด้วยกันบ่อยก็สนิทกันเป็นธรรมดา อย่ากังวลนักเลย ข่าวแค่นี้ไม่สร้างปัญหาให้กับฉันหรอกน่า” ดาราสาวยิ้มเพิ่มความสบายใจให้กับเพื่อนที่ยังไม่เลือนรอยกังวลบนใบหน้าอยู่ดี

อุรัสยารู้ว่าปานเลขาเป็นห่วงกลัวเธอจะตกเป็นข่าวคู่รักแห่งปีกับธัช ชัชพิมุข พอ ๆ กับที่เธอเคยตกเป็นข่าวกับภาวิน แต่ข่าวนี้ก็นับว่าดังมาต่อเนื่องอยู่แล้ว จนแทบจะเป็นข่าวรายวัน เธอจึงรู้สึกชินอีกทั้งไม่นึกขุ่นเคืองเหล่านักข่าวแต่อย่างใด เพราะการทำข่าวก็เป็นอาชีพหนึ่งที่อยู่คู่กับวงการบันเทิงอยู่แล้ว

“จ้า แม่ดาราใจกว้างอย่างกับแม่น้ำโขง อุ้ย!” ปานเลขาสะดุ้ง เพราะเธอตั้งใจจะพูดเปรียบความใจกว้างของเพื่อนดุจน้ำทะเล แต่ดันพูดชื่อแม่น้ำนั่นออกมา สงสัยคงเพราะคิดเรื่องงานชิ้นใหม่ของอุรัสยา จนเก็บมาเพ้อ

“ตกใจอะไรเหรอกระติ๊บ?” อุรัสยาย่นคิ้ว จับตามองเพื่อนอย่างจริงจัง ซึ่งวันนี้เธอจับสังเกตแม่เพื่อนสาวเหมือนมีเรื่องอะไรในใจ

“ฉันเผลอพูดชื่อแม่น้ำโขงขึ้นมาได้ไงก็ไม่รู้นะซี” ปานเลขาตอบเหมือนรำพันกับตัวเอง จากนั้นถอนหายใจออกมาเบาๆ

“แม่น้ำโขง? ถามจริง เกี่ยวกับสิ่งที่ฉันต้องเผชิญ อย่างที่เธอพูดค้างไว้หรือเปล่า?” อุรัสยานึกถึงคำพูดชวนให้ค้างคาใจ ในช่วงที่พวกเธอยืนคุยกันตรงบันไดทางลงเวที

“ใช่ แล้วงานที่เธอจะทำต่อไปก็เกี่ยวกับแม่น้ำโขงนี่ล่ะ” ปานเลขาตอบอย่างหนักใจแทนเพื่อน เธอและอุรัสยา รู้จักกันที่สวีเดน ครอบครัวของเธอแตกแยกเพราะพ่อมีภรรยาใหม่ แม่ของเธอได้ร้านเก่าของเพื่อนที่ขายอาหารอยู่ที่สวีเดน เธอจึงได้เดินทางไปอยู่ที่นั่นกับแม่ตั้งแต่อายุแปดขวบ และก็ได้รู้จักกับเพื่อนบ้านที่น่ารักอย่างอุรัสยา เพื่อนเด็กในวัยเดียวกัน แม่ของอุรัสยาเป็นคนไทยแต่ไปคลอดลูกและใช้ชีวิตครอบครัวกับสามีที่สวีเดนมาตลอด ทว่าหลังจากกลับมาซื้อบ้านอยู่เมืองไทยบิดาของเพื่อนสาวอยู่ด้วยปีเดียวก็จากไป ผ่านไปไม่นานมารดาก็มาขอไปบวชชีพราหมณ์เสียอีก ตอนนี้อุรัสยาจึงเหลือตัวคนเดียว

ส่วนเธอต้องการสานฝันของเพื่อนให้เป็นจริงพร้อมกับได้ทำงานที่ตัวเองชอบ จึงขอมารดามาอยู่เมืองไทยกับอุรัสยา ในขณะที่อุรัสยาได้ก้าวขึ้นมาเป็นดาราดาวรุ่ง เธอก็ทำหน้าที่เป็นผู้จัดการส่วนตัวจนมาถึงเดี๋ยวนี้ที่เพื่อนสาวของเธอได้ก้าวมาเป็นดาวจรัสแสงด้วยรางวัลอันทรงเกียรติฐานะนักแสดงนำประจำปี

ตลอดเวลาที่รู้จักกันมาปานเลขาเห็นอุรัสยาเป็นเจ้าหญิง อุรัสยาสวยเฉิดฉายดุจแสงดาวบนฟากฟ้า ท่วงท่างามสง่า กิริยาอ่อนน้อม เป็นเจ้าหญิงน้อยที่น่าทะนุถนอม ไม่ว่าบทบาทใดที่เพื่อนสาวได้รับก็มักได้รับความชื่นชมในฝีมือการแสดง แต่ทว่าเนื้อเรื่องที่เพิ่งได้รับคำสั่งจากต้นสังกัด ดันเป็นฉากละครที่เพื่อนของเธอต้องไปถ่ายทำที่จังหวัดติดลำน้ำโขง

“เอาล่ะ ฉันรู้เธอรับงานมาด้วยความลำบากใจ แต่เดี๋ยวเรากลับแล้วค่อยคุยรายละเอียดแล้วกัน ตอนนี้เธอหันไปดูบนเวทีก่อน ดูซิว่าใครได้รับรางวัลดาวร้ายหญิงแห่งปี” อุรัสยากระซิบบอก พร้อมกับสะกิดแขนเพื่อนให้หันไปมองตาม

เมื่อเพื่อนสาวกล่าวจบ ปานเลขาก็หันไปสนใจผู้ที่กำลังก้าวขึ้นรับรางวัลบนเวทีในฐานะนักแสดงดาวร้ายฝ่ายหญิงยอดเยี่ยมปีนี้

“ขอเชิญคุณเมธิตากล่าวอะไรสักนิดกับบรรดาแฟนละครหน่อยนะครับ” สิ้นเสียงพิธีกรชาย ร่างระหงสวมชุดราตรีเกาะอกยาวสีแดงเพลิง ผมยาวสลวยสีดำสนิทถูกเกล้าขึ้นเป็นทรงสวยเพื่อเผยลำคอขาวประดับด้วยสร้อยเพชร ตุ้มหูเพชรเข้าชุด ดวงตาสีน้ำตาลอ่อนมีประกายหวานหยดประกอบกับขนตายาวเป็นแพรับกับคิ้วดำเรียว ริมฝีปากอิ่มย้อยยามยิ้มดูหวานมีเสน่ห์ เธอเดินเฉิดฉายไปหยุดยังตำแหน่งพูดผ่านไมค์ทันที

“เมย์ขอขอบคุณทุกท่านที่ทำให้เมย์ได้รับรางวัลนี้ค่ะ ที่จริงเมย์ก็ไม่หวังอะไรมาก ขอแค่ได้สร้างความสุขให้กับคนดูละครก็พอใจแล้วค่ะ แต่ในเมื่อทุกคนเทคะแนนให้เมย์ได้รับรางวัลอันทรงเกียรติ เมย์ก็ขอขอบคุณมาก ๆ เลยค่ะ และเมย์จะขอทำงานด้วยความแข็งขัน หมั่นฝึกฝนและพัฒนางานการแสดงของตัวเองให้ดีขึ้นเรื่อย ๆ ค่ะ”

เสียงหวานติดออดอ้อนของดาราสาวเมธิตา หรือ เมย์ ได้สร้างเสียงฮือฮาพร้อมกับเสียงปรบมือดังไม่แพ้ดาราคนอื่น ๆ จากนั้นร่างระหงในชุดราตรีสีแดงเพลิงก็ก้าวลงเวทีมาด้วยท่วงท่าสง่าราวนางหงส์

“ขอทำงานด้วยความแข็งขัน หมั่นฝึกฝนและพัฒนางานการแสดงให้ดีขึ้นเรื่อย ๆ เฮอะ มาสายตลอด เท็คก็บ่อยจนคนบ่น พัฒนาการแสดงจากนางร้ายในละครไปเป็นนางร้ายตัวจริงนะสิไม่ว่า” เสียงกระซิบอุบอิบของเพื่อนด้านข้างทำให้อุรัสยาอดปล่อยเสียงขำออกมาเบา ๆ ไม่ได้ ใครก็รู้ว่าปานเลขาเป็นไม้เบื่อไม้เมากับเมธิตา เพราะทางฝ่ายดาราสาวสวยมักเดินเฉิดฉายผ่านหน้าผ่านตาเพื่อนของเธอโดยไม่วายทิ้งสายตากรีดกรายชวนให้หมั่นไส้ทุกครั้ง

“แต่เขาก็ทำผลงานออกมาดีนะ ไม่งั้นไม่ได้คะแนนสูงจนได้รับรางวัลอย่างนี้หรอก” อุรัสยากระซิบบอกอย่างขบขันกับแววตาค้อนขวับของเพื่อน

“ผลงานหล่อนน่ะดี แต่ทีมงานน่ะอ่วมเลยล่ะ และรู้ ๆ กันก็คือเจ้าหล่อนมักเอาตัวติดสินบนผู้จัดให้ได้งาน ข้อนี้ใครบ้างไม่รู้เชอะ”

“เอาเถอะน่า หยุดพูดเถอะ เจ้าหล่อนมองมาทางนี้แล้ว” อุรัสยาสะกิดเตือน เพราะเห็นว่าดาราสาวสวยมองมาทางนี้ พร้อมกับชูถ้วยรางวัลเหมือนจงใจบ่งบอกว่าตนก็ดาวดวงหนึ่งเช่นกัน

“เยาะเย้ยเรอะ เชอะ บทแรง ๆ แบบนี้อุ้มเธอเองก็เล่นได้” ปานเลขาไม่วายมองค้อนดาราสาวสวยที่ส่งยิ้มเย็นมาให้ “พูดถึงบทแรง เรื่องเสน่หานาคีที่ทางผู้ใหญ่หยิบยื่นมาให้ มันเป็นบทแรงเช่นกัน ไม่แน่นะ ปีหน้าเธออาจได้ขึ้นไปยืนถือถ้วยรางวัลดารานำหญิงสองปีซ้อนก็ได้”

“เรื่องเสน่หานาคีเหรอ ฉันได้รับบทเป็นพญานาคเหรอกระติ๊บ!”

“ใช่ เป็นนาคนาคี หรือ พญานาคิณีของพญานาคราชผู้ยิ่งใหญ่แห่งลุ่มน้ำโขง พูดจริง ๆ นะ ตอนแรกฉันหนักใจมาก กำลังคิดว่ามันเป็นบทค่อนข้างดราม่าเกินไปสำหรับดาราสาวที่ยังสดใสอย่างเธอ แต่พอได้เห็นรอยยิ้มยัยนั่น ฉันคิดว่าเธอควรพิสูจน์ฝีมือการแสดงที่ดีขึ้นกับเรื่องนี้  ให้ยัยนั่นได้เห็นว่าเธอไม่ได้เป็นแค่ดาราชั้นธรรมดา แต่เธอจะเป็นดารานำหญิงที่โดดเด่นแห่งปีตลอดไป ฮ่าๆๆ”

ปานเลขาตั้งความหวังกับเพื่อนสาว โดยยังไม่ทันได้สังเกตใบหน้าว่าตอนนี้สีหน้าของผู้ที่กำลังจะได้รับบทบาทเป็นพญานาคีนั้นมันเหยเกสักแค่ไหน เพราะมันหมายถึงบทบาทที่มีสายน้ำโขงเข้ามาเกี่ยวข้อง!

อุรัสยายังจดจำถึงถ้อยคำเตือนของมารดาก่อนที่ท่านจะไปบวชชีถือศีลได้ดี ว่าเมื่อเธออายุเข้าสู่วัยเบญจเพสห้ามเธอเข้าใกล้สายน้ำโขงเป็นอันขาด เธอไม่เข้าใจเหตุผลแต่มารดาของเธอก็ไม่มีคำตอบให้ บอกแต่เพียงว่าพระท่านตรวจดวงชะตาให้เมื่อตอนตั้งท้อง และบอกกับมารดาของเธอว่า เมื่อเธอถึงอายุขัยเธอจะต้องกลับไปพร้อมกับสายน้ำโขงซึ่งเป็นสถานที่ที่เธอจากมา

ปีนี้อุรัสยาเข้าสู่วัยเบญจเพสแล้ว เธอเชื่อฟังมารดาจึงพยายามหลบหลีกที่ไม่เผชิญกับสายน้ำไม่ว่าที่ใด แต่ดูเหมือนโชคชะตาคงเป็นสิ่งที่เธอหลีกเร้นได้ยาก เพราะ..

“ละครเรื่องนี้นายทุนต้องการเห็นการทำงานอย่างใกล้ชิด จึงให้ทางทีมงานพร้อมกับเหล่านักแสดงไปพักในโรงแรมของเขาที่อยู่ติดกับแม่น้ำโขง”

เสียงบอกเล่าของปานเลขายังดังต่อเนื่อง โดยที่ไม่รู้ว่าคนฟังนั้นกำลังจิตตกกับสิ่งที่ตนกำลังต้องเผชิญ

.. ติดกับแม่น้ำโขง!

“อุ้ม เรื่องนี้เธอคงปฏิเสธยาก เพราะนายทุนระบุชื่อเธอโดยตรง เขาอ้างว่าต้องการนักแสดงนำหญิงที่กำลังโด่งดังที่สุด และฉันก็คิดว่าเขาต้องมีอิทธิพลต่อทางผู้ใหญ่พอสมควร ถึงได้มีเงื่อนไขให้เหล่านักแสดงทำตามได้ถึงเพียงนี้”

ปานเลขาคาดเดา เพราะเท่าที่เธอรู้คืออุรัสยา มีงานละครที่เตรียมไว้แล้วแต่กลับมีการเปลี่ยนแปลงกะทันหัน เธอพยายามสอบถามถึงนายทุนคนนั้น ก็ได้รับคำตอบเพียง..ไม่รู้ เพราะนายทุนผู้นี้ไม่ต้องการเปิดเผยตัว การดำเนินงานทุกอย่างจะผ่านเลขาส่วนตัวของเขาเท่านั้น ปานเลขามองสบตาเพื่อนสาว เธอเห็นแววตานิ่งคิดของอุรัสยา ก็รู้ว่าอีกฝ่ายคงกำลังคิดถึงนายทุนปริศนาคนนั้นเช่นกัน

‘นายทุนคนนี้คงมีอิทธิพลกับทางผู้ใหญ่มาก ถึงได้สั่งนั่นสั่งนี้ตามแต่ใจได้ อยากรู้จริง เขาเป็นใคร แล้วทำไมต้องให้ไปอยู่ติดสายน้ำนั่นด้วย’ อุรัสยานิ่งเงียบครุ่นคิดด้วยความหนักใจ งานแสดงของเธอมีสัญญาผูกพันกับทางต้นสังกัดทำให้เธอต้องรับงานแสดงในบทบาทที่ผู้ใหญ่หยิบยื่นโอกาสมาให้ เธอเองก็พอเข้าใจ แต่ไม่เข้าใจทำไมโชคชะตาจะต้องกำหนดให้เธอต้องไปอยู่ใกล้ในสิ่งที่มารดาเพียรเตือนให้ห่างไกลเช่นนี้ด้วย

 

 เสน่หานาคี

ทำมือขาย: 280 + 40 = 320 บาท 

ยอดโอนยืม ราคาปก 399 + 40 = 439

(พื้นที่ห่างไกลลงทะเบียน)

ซึ่งร้านรับคืนหนังสือแล้วโอนคืนลูกค้า 399-39=360 บาท 

เงื่อนไขราคาเช่า : เช่าเหมา  7 วัน ราคา 10%ของราคาปก ตัวอย่างการยืม เช่น นิยายราคาปก 200x10%=20 บาทซึ่ง ยอดยืม 20 บาทนี้จะหักจากค่ามัดจำที่ผู้ยืมต้องจ่ายตามราคาปกก่อน เมื่อส่งหนังสือคืนแล้ว จะโอนคืนส่วนที่หักค่ายืมแล้วค่ะ

หมายเหตุ : ยืมได้ครั้งละไม่เกิน 2 เล่ม ส่งคืนตามวันที่ระบุ ถ้าเลยกำหนดส่งสองวันขอหักยอดที่จะโอนคืนวันละ 2 บาทค่ะ และขอย้ำว่าต้องวางมัดจำตามราคาปกทุกเล่มค่ะ